Wędrówki po Tatrach
Rozmawiając przez telefon komórkowy nie należy krzyczeć. Zasięg w górach może być słaby, o czym powinno się pamiętać. Głośne hałasowanie może spłoszyć zwierzynę oraz przeszkadzać innym turystom. Na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego nie można pod żadnym pozorem zrywać roślin. Jakakolwiek ingerencja w środowisko naturalne jest niedopuszczalne. Należy zawsze poruszać się po szlaku. Nie można śmiecić, a potrzeby fizjologiczne załatwiać w specjalnie wyznaczonych w tym celu miejscach.
Wędrując szerokimi traktami zawsze powinno się iść lewą stroną, zaś na wąskich przepuszczać idących szybciej. Tradycją stało się pozdrawianie innych turystów wędrujących szlakiem, lecz przy dużej ilości takich osób nie ma to raczej większego sensu. Tempo pokonywania górskich szlaków powinno być jednostajne, ale nie za szybkie. Idąc grupą trzeba dostosować tempo marszu do najsłabszego z uczestników.
Grupa nie powinna się nigdy rozdzielać. Gdy któryś z uczestników rezygnuje z dalszej wspinaczki, powinna z nim wrócić, chociaż jedna osoba. Zawsze należy poruszać się po szlaku i wręcz unikać dzikich skrótów. W Tatrach bardzo często zdarzają się gwałtowne burze. Na wysokogórskich szlakach mogą występować oblodzone i zaśnieżone skały. Zawsze trzeba ze sobą mieć mapę i w miarę dobrą orientację w terenie.
Dobrym rozwiązaniem będzie również posiadanie przewodnika książkowego. Szlaki w Tatrach są oznakowane w bardzo dobry sposób. Na głazach, drzewach i tyczkach można spotkać odpowiednie kolory. Większość górskich wypadków zdarza się zawsze w czasie schodzenia, ponieważ ludzie są zwykle wówczas już zmęczeniu wędrówką.